 |
| The Monastery |
Onze gids voor vandaag Abdullah arriveert keurig op tijd. We
rijden een stukje met hem mee naar het startpunt van onze wandeling naar Petra.
Hussam heeft onze koffers achter in zijn auto gelegd en zal ze naar het hotel
La Maison in Wadi Musa brengen. We lopen door de bergen naar Petra, we komen
aan de achterkant de oude stad binnen. Te beginnen bij ‘the Monastery’. Petra
is een oude stad, gesticht door de Nabateeërs, die voor de Romeinen er zaten.
Zij hakten verschillende tempels uit in de rotsen. De stad is eeuwenlang
verborgen geweest, alleen lokale bedoeïenen kenden de stad. Totdat in de negentiende eeuw de Zwitserse
ontdekkingsreiziger Jean Louis Burckhardt de stad herontdekte en zorgde voor
bekendheid in het Westen. Omdat we via
de ‘achterdeur’ binnenkomen is het nog erg rustig bij de monastery. Wat is dit prachtig! We genieten van een glas
granaatappel-sinaasappelsap bij het nabijgelegen restaurant en vervolgen daarna
onze wandeling. Langzaam dalen we af naar beneden. Langs trapjes met
bedoeïenenstalletjes met snuisterijen, waar de ezeltjes zich al naar boven
worstelen met op hun rug toeristen die de tocht naar boven niet te voet willen
maken. We passeren en bewonderen de kerk,
de koninklijke tombes, de colonnade
 |
| het lijkt wel gemarmerd dit gesteente |
 |
| Treasury |
, mozaïeken in de kerk, het theater en
belanden zo bij de treasury. Daar is het ongelooflijk druk. Er is een
cruiseschip in Aqaba aangekomen, en heel veel mensen hebben ingetekend voor de
dagtrip naar Petra. We worstelen ons door de drommen mensen richting de Siq, de
kloof die toegang geeft tot Petra vanuit Wadi Musa. Het is inmiddels rond een
uur of twee, en het is heet. De tocht Petra uit is nog best lastig, vals plat
omhoog. Abdullah houdt er een pittig tempo in zodat we uiteindelijk rond een
uur of drie bij ons hotel zijn. Daar in de hotelkamer nemen we een welverdiende
douche en nemen even een wat rust. Na een uur of wat besluiten we dat we naar
buiten gaan om een hapje te eten en wat proviand voor morgen. In de winkel waar
we water kopen wil de eigenaar ons een palestijnensjaal aanpraten. Nou nee,
geen palestijnensjaal, het is een bedoeïensjaal wordt ons duidelijk gemaakt.
Roodwit geblokt ipv zwartwit geblokt. Geen Yasser Arafat maar King Hussein.
Juist. Hij legt Joep uit en doet voor
hoe de sjaal om het hoofd gedrapeerd moeten worden. Ik krijg een roze sjaal met
franje omgeknoopt, en dus gaan we overstag. We lopen iets verder naar het Red
Caverestaurant. Eerst een glas limoen met munt, en dan bij ons diner een biertje.
We gaan op tijd naar bed, morgen willen we vroeg op om Petra voor de grote
drukte te bezoeken alvorens verder te reizen naar Wadi Rum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten