Vorige week werd ik gewezen op de blog van Irmgard Bomers.
Boos is ze, boos op de bibliotheekbranche, en boos op de Innovatieraad.
Allemaal omdat één van de medewerkers van de Koninklijke Bibliotheek, die de
Innovatieraad ondersteunt, vroeg wat de stand van zaken was rondom het project ’Gevonden!’.
Ik heb de mailwisseling tussen Irmgard en de medewerker niet gezien, maar ken de
intentie van de vraag van de Innovatieraad, namelijk vragen naar eventuele
voortgang, of er nu door bibliotheken ook gebruik van werd gemaakt. Niet om te
vragen “wat er met het geld was gebeurd”. Als dat zo is overgekomen, dat was zeker niet de bedoeling.
Irmgard is ook boos omdat naar haar idee ‘de’
bibliotheeksector zijn verantwoordelijkheid niet neemt. Bibliotheken hebben het
product ‘Gevonden!’ niet omarmd en geïmplementeerd. Nu begrijp ik de frustratie
heel goed, die ontstaat als je een goed idee met veel enthousiasme hebt
uitgewerkt, een mooi product hebt gemaakt, en het vervolgens geen afnemers
heeft. Dan heb je het idee dat je al dat werk voor niets hebt gedaan.
Irmgard betoogt dat het in de bibliotheeksector teveel om
stukken schrijven gaat en te weinig om doen. En daar heeft ze misschien wel
gelijk in. Er wordt veel geschreven in onze branche, en er worden mooie plannen
gemaakt. Dat signaleren wij als Innovatieraad ook. Tegelijkertijd zien we ook
dat er in heel veel bibliotheken goede ideeën worden uitgewerkt, groot en
klein, zonder dat daar dikke rapporten onder liggen. En dat die plannen met meer of minder succes
worden uitgevoerd. Het aanjagen van dat soort innovaties is één van onze taken.
Daarnaast willen wij ook nadenken over hoe we de voedingsbodem voor goede
ideeën samen met de branche kunnen verbeteren. En dan vooral door het ‘doen’ te
bevorderen, door inspiratie –daar waar mogelijk–
bij directeuren, teamleiders, maar vooral medewerkers te brengen. en laten
weten dat dingen doen, uitproberen, falen, mislukken, opstaan en opnieuw
beginnen heel belangrijk is om te leren en te veranderen.
 |
| bron: droomzaken.wordpress.com |
Dat leerproces hebben wij als Innovatieraad onder andere ondersteund
door aan een paar ideeën uit de InnovatieDoeDagen ontwikkelgeld toe te kennen,
waaronder ‘Gevonden!’. En door de ontwikkelaars een podium te bieden op het
Bibliotheekcongres van het SIOB eind 2014. Dat dan een product als ‘Gevonden!’
daarna niet gelijk op het netvlies staat van bibliotheken wil niet zeggen dat
die bibliotheken het niet begrepen hebben. Ze kunnen in een andere fase zitten,
er nog niet aan toe zijn, of andere prioriteiten hebben.
Irmgard verwijst in haar blog naar Seth Godin. Daar zet ik
graag een ander blog
van Seth tegenover. Waar we met z’n allen beter in moeten worden is intern onze
ideeën beter ‘vermarkten’. Ik weet niet in hoeverre bibliotheekmedewerkers (van
alle rangen en standen) deze wijze lessen ter harte hebben genomen. Dat lijkt
me namelijk het begin van draagvlak voor nieuwe ideeën. En daar ben je als
medewerker van een bibliotheek, aan uitwerking van ideeën van een
InnovatieDoeDag allereerst zelf voor verantwoordelijk. Zelf voor je ideeën
durven te gaan staan!
Dat de medewerkers waar Irmgard mee heeft samengewerkt tot
het besef zijn gekomen dat hun tijd ook geld is, vind ik eerlijk gezegd
bemoedigend, hoewel dat voor haar misschien zuur is om te horen. Fijn dat
bibliotheekmedewerkers beseffen dat de uren die zij ergens in steken waardevol
zijn. Dingen hoeven niet per se te lukken, een idee uitwerken en dan
uiteindelijk tot de conclusie komen dat het (op dat moment) niet werkt is
onderdeel van een groter leerproces dat wij als bibliotheekbranche met elkaar
doormaken. Misschien is dat wel de grootste bijdrage van ‘Gevonden!’ Het was
een mooie reis om het samen te ontwikkelen, jammer dat het nu (nog) niet
gebruikt wordt, we hebben veel van de ontwikkeling geleerd, al was het maar dat
niet alles kan of hoeft te slagen. Dan kun je zelfs trots zijn op de
verantwoordelijkheid voor een ’mislukt’ project. Graag nodig ik Irmgard uit om haar ervaring te delen op een door de Innovatieraad geplande bijeenkomst "Durf te falen", om haar ervaringen met ons te delen.
Om filosofisch te eindigen:
het doel van de reis is niet de bestemming, maar het onderweg zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten