Het gaat
goed met onze bibliotheek. We hebben in 2016 meer activiteiten georganiseerd
dan in 2015. Meer mensen bereikt via de programmalijnen. We zijn gegroeid met
het aantal scholen dat een leesconsulent heeft, meer programma’s voor het
voortgezet onderwijs en meer voor de voor- en vroegschoolse educatie. We zorgen er voor dat met onze programma’s op
de scholen kinderen lezen leuk vinden of gaan vinden, dat ze meer en beter gaan
lezen. En we zorgen er voor dat kinderen mediawijs worden, leren met informatie
om te gaan, die te beoordelen op betrouwbaarheid. We maken ze weerbaar in de
wereld van internet. We leveren duidelijk toegevoegde waarde.
Met onze
programma’s ter voorkoming of terugdringen laaggeletterdheid gaat het ook goed.
Ook daar hebben we meer programma’s, bereiken we meer mensen. En leveren we ook
daar een bijdrage in mensen de Nederlandse taal te beheersen of beter te
beheersen in schrift en spraak. We leren mensen digitaal vaardig te worden met
programma’s als Klik&Tik en Digisterker. Ook hier leveren we duidelijk toegevoegde
waarde.
Met onze
programma’s rondom participatie en zelfredzaamheid gaat het ook goed. Steeds
meer mensen willen hun kennis en kunde delen via de bibliotheek, en veel mensen
komen af op de activiteiten die we organiseren in deze programmalijn.
En alles wat
we doen rondom een Leven Lang Leren kan ook op een warme belangstelling rekenen
van ons publiek. Coderdojo’s voor jong en oud, informatiesessies rondom
duurzaamheid, gezondheid, levensstijl, erfgoed. Allemaal goed bezocht en van
toegevoegde waarde voor inwoners van ons werkgebied.
En op deze
programma’s halen we ook steeds meer inkomsten binnen, direct uit bijdragen aan
activiteiten van de deelnemers en via projectgelden. En dat is mooi.
Is er dan
alleen maar goed nieuws te melden? Nee helaas niet. Het aantal leden neemt nog
steeds af, en ook het aantal bezoekers stagneert of neemt licht af. En dat
baart zorgen. De inkomsten uit de programmalijnen vangen nog niet de afname in
de contributies op. De bibliotheek
financieel gezond houden is het elk jaar weer een puzzel en vraagt om
creativiteit, verstandig investeren en zuinig aan doen met uitgaven.
En dan is er
nog de wereld om ons heen. Vorig jaar gaf ik in mijn nieuwjaarstoespraak al aan
dat ik vind dat de bibliotheek pal moet staan voor het recht op vrijheid van
informatiegaring, voor vrije toegang tot informatie. Afgelopen jaar zien we een
verdere verharding in de maatschappij. Meningen worden als feiten gepresenteerd
en aan waarheidsvinding wordt steeds minder gedaan. Mensen luisteren steeds minder
naar elkaar en zijn minder bereid om de ander halverwege tegemoet te komen. Daar
maak ik mij zorgen over.
De
doelstelling van de bibliotheek, zoals verwoord in de bibliotheekwet, is om bij
te dragen aan de persoonlijke ontwikkeling en verbeteren van de maatschappelijke
kansen van het algemeen publiek. Dat is
een belangrijke waarde die wij vertegenwoordigen. Ik vind het belangrijk dat wij met elkaar
voor die waarden staan, dat we weten wat het betekent voor ons werk van alle
dag. Wij zijn als bibliotheek neutraal, maar dat wil niet zeggen dat we geen
mening hebben.
Juist in deze tijd waarin
het maatschappelijk debat verhardt, vind ik het de taak van onze bibliotheek om
mensen bij elkaar te brengen en te verbinden. Want je kunt als samenleving niet
gelukkig zijn als je blind bent voor de problemen waarmee mensen met minder
kansen te maken hebben. Wij als bibliotheek hebben een verantwoordelijkheid
vanuit onze geschiedenis van volksverheffing, van democratisering. Daarover wil ik dat we het in
2017 met elkaar hebben.
Wat zijn de waarden van de bibliotheek en hoe laten we
die zien in ons dagelijks werk. We lenen geen boeken uit, nee, we dragen bij
aan de maatschappelijke kansen van het algemeen publiek. Die waarde staat al
meer dan 100 jaar, en die heeft onze samenleving ook gebracht waar we nu staan.
Laten we dus ook niet vergeten dat we in een rijke maatschappij leven. Dat we
gelukkig kunnen zijn, dat we vrij onze mening mogen uiten, dat we in vrijheid
leven. Dat die vrijheid gevierd moet worden, en dat die vrijheid
verantwoordelijkheid met zich mee brengt om te zorgen dat die voor een ieder
bereikbaar is.
Ik wil het
jaar niet beginnen met somberen, al klonken mijn woorden misschien wel zo. We
leven in een rijk land, en hoewel er ook nog veel te verbeteren valt is het
belangrijk om blij te zijn met wat we hebben en dat te bewaren en te bewaken.
Zoals mijn moeder zou hebben gezegd: “We klagen van weelde.”
Mijn gedicht
van Herman de Coninck gaat daarover…
NOVEMBER
Er hangen
nog twee blaren
Aan mijn
esdoorn. Duizend anderen zijn
Rood
geworden, alvorens dood.
Vergeten te
kijken.
Vergeten
gelukkig te zijn.
Nochtans had
ik een tuin
Waarin een
stoel, en die stoel
Had mij, en
ik had een hand
En die hand
had een glas
En mijn mond
had meningen.
Alles had.
Alles had
ons.
Ik wens ons
allen een gelukkig nieuwjaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten