Doorontwikkelen met elkaar

"Het wordt nooit meer rustig" is een gevleugelde uitspraak van mij. Althans, dat wordt mij verteld dat ik dat vaak zeg ;-) Bibliotheek Kennemerwaard is al jaren in beweging. De ene keer gaat dat geleidelijk, de andere keer gaat dat wat meer schoksgewijs. De constante in onze organisatie is beweging en verandering. Niet als doel op zich, maar omdat we merken dat met de veranderende samenleving er andere dingen van de bibliotheek worden gevraagd. En daarmee ook van ons als medewerkers van de bibliotheek.

Ik zeg nadrukkelijk 'ons' omdat ook van mij als directeur andere dingen worden gevraagd. Niet alleen in het politieke speelveld, ook binnen onze organisatie. De tijd waarin je als directeur kon zeggen "Zo gaan we het doen, vertrouw me maar, dit gaat werken" is al lang voorbij, voor zover die er ooit is geweest of bij mij gepast heeft.

We gaan dus door met veranderen, zoveel mogelijk organisch. Afgelopen jaar hebben we stapsgewijs een aantal zogenaamde bovenlokale teams gevormd, min of meer organisch. In één team zitten medewerkers die lees- of mediaconsulent op basisscholen zijn. Ze worden op verschillende scholen in verschillende gemeenten ingezet. Met elkaar overleggen ze, ook met soms ook hun school erbij, welke medewerker het best past bij welke school. Indien noodzakelijk wisselen ze (tijdelijk) van school omdat dit dan beter past bij de vraag van de school. En met elkaar bespreken ze gemiddeld 2 keer per jaar, in een zelf samengesteld studieprogramma van 2 of 3 dagen waar hun krachten liggen en waar hun ontwikkelwensen. Heel erg inspirerend om te zien hoe zelfstandig dit team opereert.

https://pixabay.com/p-316127/?no_redirect

Er is ook een team gericht op het voortgezet onderwijs, een team voor culturele programmering, mediawijsheid, en voor laaggeletterdheid. Zo willen we meerdere teams gaan vormen, en ook meer en meer zelf laten ontdekken wat ze nodig hebben om optimaal te kunnen functioneren. Dat is spannend voor hen, en voor alle leidinggevenden. Ik hoop dat ik in de praktijk kan brengen wat ik onder andere leer bij het volgen van de online cursus U-lab. (dat laatste probeer ik weer op te pikken, in te halen, want te druk geweest met andere zaken de afgelopen maanden). Belangrijkste les is wel het luisteren ..... niet oordelen, en geen kant-en-klare oplossingen aanbieden. Kijken of medewerkers er gezamenlijk uit kunnen komen, alleen suggesties geven, en de randvoorwaarden bieden. En dat is best lastig aan beide kanten. Bibliotheken zijn van huis uit redelijk hiërarchisch ingericht. En hoewel ik denk dat ik niet zo 'bazig' ingesteld ben (HAHA), merk ik toch dat het voor sommige medewerkers fijn is als de directeur zegt dat het mag of het gewoon regelt ;-). En ik vind van heel veel zaken dat medewerkers dat prima kunnen beslissen, maar dat ik wel graag op de hoogte ben (en soms ook niet ;-)

Ik heb er heel veel vertrouwen in dat onze medewerkers die stap naar meer sturing op eigen werk gaan maken en leuk gaan vinden. En dat zal vast met vallen en opstaan gaan. Ik weet dat ik het mooi vind om medewerkers de vleugels uit te zien slaan. En ik zal vast wel eens in de fout gaan, en vertellen hoe ik denk dat zaken aangepakt moeten worden. En dan hoop ik dat ze zo slim zijn om te zeggen "dank je wel voor het advies, we nemen het mee", en dat ik dan bedenken kan dat hun oplossing ook heel goed gaat werken, of dat ze zelf moeten ontdekken dat het niet werkt.... en dan weer aanpassingen maken.

Nou ja, het belangrijkste is natuurlijk wel dat we met z'n allen achter onze programmalijnen staan, en dat alles wat we doen ten dienste staat van die programmalijnen. Dus als ze af en toe nog eens bij me binnenlopen om wat strategisch advies, dat is mijn rol tenslotte... dan graag natuurlijk ;-)