Samen met Artiance, het centrum voor de Kunsten hier in Alkmaar hebben we een project opgezet waarmee de deelname van ouderen aan cultuur wordt bevorderd. Daarvoor hebben we een kleine projectsubsidie van het Fonds Sluyterman van Loo gekregen. Om het project gelijk ook een 'community'project te maken, dus voor en door, hebben we een oproep gedaan aan ouderen om zelf mee te denken over de programmering. Nadat we een groep enthousiastelingen hadden gevonden die met ons de programmering wilde uitdenken is er in een korte tijd een programma in elkaar gezet.
Na de eerste twee keer sprak ik de één van onze medewerkers die betrokken is geweest bij de opzet van dit programma. "Het is zo leuk om te zien", zei hij, "de mensen van de 'programmaraad' voelen zich helemaal verantwoordelijk. Ze staan zelf bij de deur als gastvrouw en wijzen de bezoekers zelf de weg. Het voelt vreemd om niks te hoeven te doen. Net alsof ik niet verantwoordelijk ben, alsof ik niet betrokken ben."
Dat vond ik grappig om te horen. Ooit heb ik met de Goudklompjes de vermaning gekregen van een coach dat je als directeur veel meer op je handen moet zitten om medewerkers ruimte te geven voor ontwikkeling. De gesprekken gingen toen ook over hoe moeilijk dat soms is, dingen uit handen te geven. En nu merken onze mensen het zelf, in de ontwikkeling die wij als bibliotheek willen maken in communityvorming. Op je handen zitten wanneer het kan (en soms zelfs moet) is heel erg moeilijk! Maar vooral heel erg bevredigend als het werkt ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten