woensdag 21 april 2010

grote stappen, snel thuis


O, wat heb ik het druk! Terwijl in de oven de tweede verjaardagscake al heerlijke geuren verspreid, morgen hebben ze de eerste proef in De Mare, kijk ik snel op 23 dingen hoeveel ik nu al achter loop. Gerustgesteld puf ik een beetje van me af. Wiki's, tja, ik ken de naam. Ik heb zelfs in de periode dat Wikipedia nog niet zo afgeschermd was als nu wel eens iets bijgedragen aan een wiki over fantasy. Daar ben ik namelijk groot fan van, al ontbreekt het mij vreselijk aan de tijd om te lezen. De site van Deventer had ik ook al eens bekeken. Ik vind het goed dat Deventer daar mee bezig is. Ik heb de opmerking van een aantal mede 23dingen cursisten gelezen dat we er niet mee moeten beginnen als de randvoorwaarden niet goed zijn en we niet weten of we het voort kunnen zetten. Tja, hoewel ik vanuit de klant geredeneerd kan bedenken dat het wel handig is om te weten of je geen valse verwachtingen wekt, is wiki natuurlijk ook een medium waar de klant zelf aan kan bijdragen. Echt uit onze behoeftenpiramide. Dus we hoeven het niet allemaal zelf te doen. Niet zelfs! We doen een aantal voorzetten en leveren indien actueel zelf ook weer nieuwe input op een pagina. Voor de rest gaat het er om het ook vooral te proberen. Bij Vlissingen zijn ze er ook mee bezig. Ik ga zelfs volgende week via de chat of skype (o ik word steeds digitaler ;-) in discussie met Edwin Mijnsbergen. Die verzocht mij of hij mij via deze wijze mocht interviewen, in de hoop waarschijnlijk dat ik nog iets verstandigs ga zeggen. LOL! (Hij mailde al vergoeilijkend dat er geen foute antwoorden zijn... de schat, dat is pas dodelijk voor mijn directeursego ;-) Anyway, ik denk dat we dus wel moeten kijken naar de mogelijkheden van wiki's. Ja natuurlijk moet je weten of je het kunt voortzetten, maar dat weet je pas als je er aan begint.

Live and learn, trial and error. We willen met z'n allen graag een lerende organisatie zijn. Dat betekent dat we het spanningsveld op gaan zoeken waarin we dingen proberen die we nog niet eerder hebben gedaan. Daar kunnen prachtige projectplannen onder liggen, dat moet ook, en toch zullen we niet alles van te voren kunnen bedenken. Veel informatie inwinnen bij partijen die ons al zijn voorgegaan en dan zelf nieuwe en andere fouten maken. Dat is innoveren en dat hoort bij overleven.
Dus ik ga nu ook het beleidsplan in wording straks voor mijn medecursisten beschikbaar maken. Want dan zien zij ook waar we mee bezig willen zijn de komende vier jaar. En kunnen ze aanvullen daar waar ze denken dat wij als managementteam helemaal de verkeerde kant op gaan.... Hoewel, dat kan ik me nou niet voorstellen, want tenslotte staat er al heel veel input uit de beleidssessies in de vestigingen in het plan.
Dus die kantoortoepassingen daar ben ik dan al lekker snel klaar mee. Ik heb het op een aantal fronten al toegepast. Ik merk wel dat het soms voor de mensen die ik uitnodig om mee te schrijven niet altijd handig is om toegang te krijgen. Ik weet niet goed of dat aan het feit ligt of ze wel of niet een google-account hebben of niet. Ik krijg in ieder geval wel eens klachten dat men wel kan bekijken, niet kan aanvullen. Terwijl ik dat wel als optie heb aangegeven in Google.

En dan nog Twitteren: ik heb een account en ik heb hem weer wat nieuw leven in geblazen, net als deze blog. Ik tweet niet zo veel, het is ook niet zo handig vanaf de mobiel die ik heb. Moet echt de pagina openen in de explorer. Als ik IPhone bezitters zie tweeten denk ik dat het veel makkelijker kan en moet. Met mijn Palm treo is het me nog niet gelukt. Dus beperken mijn tweets zich nog al in aantal. Van Tweets kan ik me een aantal toepassingen voor de bieb voorstellen. Het zou hardstikke leuk zijn als we bijvoorbeeld met Cool, Toonbeeld, De Vest en Provadja deals zouden kunnen sluiten om af en toe een aantal kaarten voor voorstellingen te verloten via onze tweets. Dus als je als eerste reageert kun je gratis nog diezelfde avond naar voorstelling X of film Y. Leuke marketing tool. En natuurlijk geldt dat dan ook nog voor onze eigen lezingen en activiteiten.
Wat ik veel zie is mensen die kort melden waar ze mee bezig zijn, heb ik zelf ook wel gedaan. Daar krijg je dan ook nog wel opmerkingen over... hoe onze nieuwe auto rijdt. Tja dat roep ik natuurlijk over mij zelf af met dit soort berichten. Over het algemeen vind ik Twitter zo vluchtig, ik weet het niet hoor. Aan de andere kant, de Library of Congres gaat ze bewaren en Arend Jan Boekestijn heeft ook al eens heel erg ongelukkige dingen getwitterd die hem op een reprimande kwamen te staan. Je weet het maar nooit met die tweets... doe mij voorlopig maar Tweety dan ;-)

Zo en dan ben ik nu toch zo maar bij! Grote stappen... snel thuis

5 opmerkingen:

  1. Hallo Erna,
    Wat fijn om te lezen dat een directeur vindt dat er sprake moet zijn van trial and error! Roep dat vooral overal waar je kan, zodat bibliothecarissen ook weten dat ze fouten mogen maken (daar zijn ze namelijk nogal benauwd voor :-).
    Groeten, Esther Valent

    BeantwoordenVerwijderen
  2. To forget is human, to forgive is not library policy! Aldus een opdruk op een t-shirt (nee Erna, ik heb deze niet gekocht). Trial and error: helemaal voor. Ben benieuwd naar het beleidsplan (kan me nog een "drukbezochte" bijeenkomst herinneren ;)
    Grote stappen snel thuis is als je je houdt aan het minimum van 100 woorden en niets verstandigs zegt. Kunnen we jou niet van beschuldigen...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lees en hoor veel 23-dingers over pas starten nadat de randvoorwaarden zijn ingevuld. En natuurlijk zijn die belangrijk, maar soms is het belangrijker maar gewoon te beginnen.
    Bijvoorbeeld Jan en Rita, die 'gewoon' zijn gestart met een KW-twitter-account. Trial & error. Gelukkig maar!
    En... ik wil cake!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Edwin: Ik had je allang in mijn hart gesloten
    @ Guppie: Ik weet het. En ook daarin is het voor mij wel eens vallen en opstaan. Want je hebt als directeur ook wel de neiging om dan precies het naadje van de kous te willen weten hoe het zo gekomen is, en dat wordt dan ook snel opgevat als een poging om te willen 'afrekenen'. Dus verwachtingenmanagement (wat een woord ;-) is heel belangrijk, wat wil je bereiken, hoe ga je met elkaar om. Confronteren en een leren door reflectie staan als kernwaarden van Kennemerwaard genoemd in ons beleidsplan.
    @Angel: ik zal je een uitnodiging sturen om mee te kijken met het stuk in wording.
    @ Kaldenbach: dinsdag krijg je cake, als je dan ook zingt ;-)

    BeantwoordenVerwijderen