Eind februari mocht ik mee met het Regionaal Jeugd Orkest Artiance (RJOA) op uitwisseling naar Bath. Een bus vol kinderen tussen de 12 en 21 jaar, een aantal 'orkestouders', 2 acteurs en hun docent, de dirigent en de 'viooljuf' en 2 leden van het management stonden op zondagochtend om 6.15 uur klaar voor vertrek. Na het inpakken van de instrumenten en de bagage, het uitzwaaien door de ouders vertrokken we richting Calais om daar de boot te nemen.
In Bath heeft het orkest in 2 dagen tijd 6 keer opgetreden. Als eerste in een verzorgingstehuis voor dementerende bejaarden. Daar werd door de acteurs in een aantal korte scenes tussen de muziekstukken door het verhaal van Truus Wijsmuller verteld. De bewoners van het tehuis genoten van de muziek en sommigen schoten na de voorstelling de acteurs aan om herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog op te halen. Mooi om te zien hoe de muziek de bewoners raakte, sommigen wiegend in hun stoel, anderen meezwaaiend met hun hand als waren ze de dirigent of aandachtig luisterend.
Bij de basisschool waarna er daarna 2 keer werd opgetreden kwamen de kinderen heel braaf binnen, gingen braaf zitten en luisterden vol aandacht. Bij beide optredens werd een kind gevraagd de dirigent te helpen met dirigeren. Zo trots als dat kind dan voor het orkest stond. Zo mooi om de interactie te zien met alle kinderen en het orkest. Gespannen koppies, opgetogen gezichten, meedeinende lijven. Trotse orkestleden die blij waren met de reacties van de kinderen.
De laatste dag 3 optredens op een school voor speciaal onderwijs. Ook hier een grote klik tussen de leerlingen en de orkestleden. Soms ook best confronterend voor de orkestleden, die in veel gevallen best een bevoorrecht leven hebben en nu heel direct zagen en ondervonden dat niet iedereen dezelfde kansen in het leven heeft. Heel mooi om te zien dat de orkestleden ook oogcontact legden met de leerlingen, dat er interactie was. Dat er gezamenlijk muziek gemaakt werd, samen gezongen. Dat er bij beide groepen ontroering en blijdschap beleefd werd. Het was een ervaring die volgens mij heel veel impact heeft gehad, iets wat de kinderen en ikzelf zeker ook niet snel zullen vergeten. Verbinding over grenzen heen. Dat is de kracht van muziek.
