Een tripje over de Zambezi en heel veel hangen
De zondag starten we met een boottochtje over de rivier de
Zambezi. We worden opgepikt bij dde steiger van het hotel. Ongeveer anderhalf uur
worden we over de rivier gevaren. Hij staat nu erg laag, nog iets later in het seizoen kun je zelfs
van Namibië naar Zambia lopen door de rivier. Maar nu stroomt de rivier traag
en gestaag. Onze gids vertelt het één en ander over de rivier, en over de
bomen, vogels en dieren die we zien. Hij neemt ons mee naar een hoger gelegen
zandbank in de rivier, waar schaarbekken nestelen. Een aantal eieren zijn al
uitgekomen, dotjes van jonkies zitten ineengedoken in het zand. We zien visarenden, visotters, verschillende
reigersoorten. Rond elf uur zijn we weer
terug, en dan begint het grote ‘hangen’. Noodgedwongen onthaasten…. Ach je kunt
het erger hebben tijdens vakantie. Uitzicht op de rivier, een boek erbij . een
kop koffie of thee, een glas bier of
wijn op zijn tijd. Zo verstrijkt de tijd en wachten we op Eddy en Mikey. Die
komen rond half vijf de camping op rijden met de gerepareerde camper. We zijn erg blij en bedanken Eddy en Mikey
uitvoerig. Gelukkig kunnen we morgen eindelijk verder.
Van Katima Mullilo naar Senyati
Vanochtend gaan we eerst nieuwe stoelen halen bij een
outdoorwinkel. Daarna rijden we langs de garage van Eddy om hem een sixpack
bier te geven en Mikey een stevige fooi als dank voor hun hulp en inzet. Het
wordt in dank aanvaard. Wij rijden daarna door richting Senyati. We hadden de
afgelopen dagen in Linyanti in Chobe zullen kamperen, maar door onze pech
resteert daar nog maar één nacht. Omdat de tocht erheen volgens de reisgidsen
moeilijk is besluiten we de trip niet te maken, maar naar Senyati te rijden
waar we vanaf morgen een reservering hebben.
Eerst moeten we over de grens, en daarna boodschappen doen in
Kasane. We lunchen in Kasane en rijden
dan naar Senyati. Het laatste stukje weg naar Senyati is deep sand. Voor ons
zit een 4x4 met een aanhangertje vast in het zand. Wij helpen de Zuid-Afrikanen
duwen zodat ze verder kunnen. Gelukkig trekt onze camper het prima in zijn
turbo 4x4. Eenmaal bij de camping blijkt hij vol te zijn. We balen. Moeten we
nu terug naar Kasane, terwijl we voor morgen wel een reservering hebben. De
dame is onvermurwbaar, ook als ik haar vraag of we niet bij iemand op de plek
kunnen. Als we naar buiten lopen komen we een Nederlandse man tegen die we
vandaag bij de grens en bij de supermarkt tegen kwamen. ‘Hé, gezellig’ zegt hij, ‘jullie ook hier?’
We leggen de situatie uit, en vragen hem voorzichtig of we misschien niet een
nacht bij hen op hun plek kunnen staan. “Tuurlijk’, zegt hij, ‘geen probleem’.
Nadat ook zijn vrouw (vond ik toch wel belangrijk ;-) ook akkoord is gegaan
melden we het bij de receptie, Die kunnen niet anders dan akkoord gaan, en wij
rekenen nog voor een extra nacht af. Er bljkt bij hun ablution block maar één
elektriciteitpunt te zijn. De Zuid-Afrikanen die we hebben helpen duwen staan op
de plekken ernaast en zijn bereid om te kijken of we bij hun ‘krach’ kunnen
krijgen. Na wat gestoei met verlengsnoeren lukt het om onze beide campers op
stroom te krijgen. Fijn!
Een dag relaxen op Senyati
Omdat we een dag eerder op Senyati zijn aangekomen, en we
niet nog een dag naar Chobe hoeven, gaan we een dagje rustig aan doen. Beetje
wasje doen, boekje lezen, en zitten op de veranda bij de waterpoel. Senyati
heeft een geweldige plek met een pomp waarmee ze water omhoog pompen. Vlak
erbij een veranda met plaats boven en beneden, waar je het wild dat komt
drinken van ca. 20-25 meter kunt zien. En dan hebben ze ook nog een bunker
gebouwd, je kunt ondergronds nog dichterbij het water komen. Op ca. 10-15 meter
voor het water zit de rand van de bunker. Zo zit je echt met je neus op het
wild. We houden het zo prima een dag uit. De close-ups die ik zo van olifanten
kan maken zijn echt prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten