Multitouchtafel als extra 'display'

In een aantal van onze vestigingen, onder andere Heerhugowaard, De Mare, Bergen en Alkmaar Centrum hebben we een multitouch-tafel staan. Mooie grote schermen waarop je telkens nieuwe presentaties kunt zetten. Nu is het gevaar van zo'n tafel dat er in het begin een paar presentaties op gezet worden, en dat het daarna vervalt tot een statisch geheel. Geen vernieuwing. En dat is nou net niet de bedoeling!

Nu wordt op onze multitouch-tafels regelmatig iets nieuws gezet, vaak een presentatie die aansluit bij een activiteit. Zo hadden we in Heerhugowaard al een presentatie over trouwen door de jaren heen, waarbij bezoekers van de bibliotheek werd gevraagd om oude trouwfoto's aan te leveren voor digitalisering. Dat leverde een leuk beeld van ca. 80 jaar trouwhistorie op. Licht stijvige foto's van voor en net na de tweede wereldoorlog, hippietrouwfoto's uit de zestiger jaren en glamourfoto's met 'groot' haar uit de jaren tachtig. En trouwfoto's van nu in allerlei stijlen. Leuk, zo'n verhaal over een groeiende gemeenschap aan de hand van foto's. Mooi ook om te zien dat mensen met elkaar aan de praat raakten bij de presentatie over hun verleden, herinneringen aan hun bruiloft.... communityvorming avant la lettre.

Er zijn nog meer presentaties gemaakt, zoals over tekeningen van kinderen uit de concentratiekampen in de tweede wereldoorlog samen met tekeningen van vluchtelingenkinderen nu, naar aanleiding van een boek en lezing, een presentatie over Joost Zwagerman toen een herdenkteken aan hem werd onthuld.... het zijn zo maar wat voorbeelden. Onze medewerkers Caroline, Amanda en Edith gebruiken de multitouch-tafel echt als een extra display om aan te sluiten bij actuele onderwerpen of om iets extra uit te lichten dat anders onderbelicht zou blijven.

Vorige week schoot Caroline mij aan, één van onze medewerkers die presentaties maakt. Ze was trots op de nieuwste aanwinst op de tafel. Een presentatie van tekeningen van Eric Coolen. Een striptekenaar uit Haarlem die bezig is met een boek over 500 jaar Grote Kerk. Caroline maakte een prachtig overzicht van zijn werk. Dus wie binnenkort een keer in onze vestiging in Alkmaar Centrum is, en benieuwd naar het werk van Eric Coolen...... werp een blik op de multitouch-tafel op het werk van deze kunstenaar.... en het werk van onze Caroline natuurlijk ;-)

Compliment van een collega voor een collega

Ik schrijf in dit blog met regelmaat over onze medewerkers, over wat ze doen, en welk effect dat heeft. Vaak gaat het over werk op scholen, voor kwetsbare groepen, inburgeraars of laaggeletterden. Het 'gewone' bibliotheekwerk komt minder vaak voorbij. Dan zou je bijna denken dat daar niks bijzonders gebeurt, dat medewerkers daar op de automatische piloot hun werk doen. Niets is natuurlijk minder waar!  

Die collega's helpen elke dag via rechtstreekse raad en daad bezoekers van de bibliotheek aan een goed boek of een antwoord op een vraag naar informatie. Ze zorgen er voor dat er interessante displays liggen rondom een thema. En bedenk maar een leuk thema iedere keer, als je iets buiten de paden van de displaykalender wilt doen. Daarvoor heb je vakkennis nodig, weten wat er in de collectie zit, en gevoel voor wat er speelt onder je publiek. Gelukkig hebben we zulke medewerkers, die vaak hun werk ook 'heel normaal' vinden, daar heel bescheiden over zijn en er heel veel plezier aan beleven.

Dan is het mooi dat klanten er gebruik van maken, en erover in gesprek raken met een collega. En dan ben ik blij dat die collega, dank je wel Esther Valent,  tweet over de mooie display die Marja Scheltis had gemaakt: "Stond net een praatje te maken met een mevrouw bij de display met jonge Nederlandse schrijvers. Ik raadde haar Hagar Peeters aan. Hanna Bervoets lag er ook. Daar had ze alles al van gelezen, want ze was haar juf in groep 3 :-)." Heb ik weer een blog ;-)

(NB: wij hanteren de retaildisplaykalender (wat een woord overigens ;-) voor de onderwerpen op de displays, om het voor medewerkers makkelijk te maken te displayen. Daarnaast is er in iedere vestiging ruimte om één of twee displays anders in te richten, dat mag... hoeft niet)

Over effectmeting gesproken

Als bibliotheken doen we heel erg ons best om duidelijk te maken welke (maatschappelijke) effecten ons werk hebben. We houden heel veel bij aan resultaten, kwantitatief en kwalitatief. We meten wat af met elkaar. En dat is over het algemeen goed, want we moeten in staat zijn uit te leggen waaraan wij het ons toevertrouwde publieke geld besteden, en wat of wie er mee bereiken.

Zelf ben ik ook voorstander van het zogenaamde 'storytelling'. Met een ware gebeurtenis maak je de cijfers levend, en vertel je wat iets wat de bibliotheek heeft gedaan voor een persoon of een instelling heeft betekend. Ik deel graag met jullie het volgende voorbeeld dat ik kreeg toegestuurd van Rita Smedinga, één van onze accountmanagers voor het onderwijs.

"Trots en blij

Aan het einde van het schooljaar zijn er veel evaluatiegesprekken op de scholen. Hoe is het afgelopen schooljaar gegaan en op welke manier gaan we het nieuwe schooljaar met elkaar samenwerken? Deze gesprekken zijn heerlijk om te doen. Waarom? Onze de Bibliotheek op school(dBoS) consulenten maken op de scholen het verschil. Door de LeesMonitor zien we een stijging in het lees- en medianiveau. dBos  consulenten hebben eigen inbreng, geven ondersteuning aan de ouders en de teams en brengen de leerlingen veel plezier op het gebied van lezen en media-educatie. Maar steeds vaker ook op het gebied van duurzaamheid, programmeren, filosoferen: de 21^ste -eeuwse vaardigheden die kinderen nodig hebben om zich in onze maatschappij te kunnen redden. 

Maar zoals het gesprek op de Spinaker (openbare school voor voortgezet speciaal onderwijs) ging, dat was echt ongelofelijk. De docenten vroegen eerst aan Leonie Befort hoe ze het afgelopen schooljaar zelf had ervaren. Het eerlijke antwoord was: eerst positief, daarna heel moeilijk en nu gaat het goed. Leonie heeft veel steun ervaren van de docenten tijdens dit lastige proces.  Ze begrepen dan ook heel goed hoe dit voor haar is geweest. ( Ter verduidelijking: In Heerhugowaard voeren we op alle bovenbouw van het basisonderwijs en op alle onderbouw van het voortgezet onderwijs al een aantal jaren een programma uit dat leerlingen (en hun ouders) weerbaar maakt op het gebied van digitaal of cyberpesten, sexting en grooming.)

CC0 Creative Commons, Pixabay 

Daarna kwam er een WMP-rapport op tafel en wat blijkt: het afgelopen schooljaar is het digitaal pesten enorm afgenomen! 85% van de leerlingen hebben een 4 (hoogste score) gescoord, daar waar het in de jaren ervoor een 2 was!! Het gestelde doel (digitaal pesten verminderen) is met grote stappen in het afgelopen jaar gehaald!!

School geeft aan dat de meerwaarde van de lessen van de bibliotheek zich hiermee hebben bewezen. 

Want wat zien zij in de praktijk:

-         Jongeren reageren positief op de lessen van Leonie.

-         De boodschap wordt helder gebracht

-         De leerlingen zijn echt geconcentreerd bezig met de opdrachten

-         Ouders komen nog steeds terug op de ouderavond van Leonie die aan de lessen vooraf ging.

-         Het materiaal past prima bij de doelgroep.

Als voorbeeld werd een quote van een leerling genoemd die naaktfoto’s had rondgestuurd waarna er een les van Leonie was gegeven. ‘Ik stuur geen naaktfoto’s meer rond hoor! Volgens juf Leonie ben ik dan strafbaar en daar heb ik echt geen zin in!’.

Een docent van de Spinaker heeft zich ten doel gesteld om binnen de werkgroep van alle VO-scholen binnen de interregio Heerhugowaard elkaar te vinden in het verbinden en in het op elkaar aanpassen van taalgebruik en handelen. Onze consulent trekt daarin samen met haar op en ondersteunt haar.

Preventie, verdieping en verbreding. Daar kunnen wij als Bibliotheek Kennemerwaard trots op  zijn dat we daar aan bijdragen!!"

Zo'n verhaal zegt wat mij betreft veel meer over onze impact dan onze cijfers, al hebben die zeker mee ;-). Van dit verhaal word ik ook trots en blij!

Krachten bundelen, goodwill kweken en nieuwe klanten binnenhalen

Een paar weken geleden kreeg ik van onze Joris een mailtje waarin hij de eerste balans opmaakte van onze samenwerking met ' Klim naar de hemel'. Joris werkt naast zijn werk voor bibliotheek Kennemerwaard ook voor de Klim. En doordat hij daar coördinator is, en bij ons met name voor het voortgezet onderwijs programma's in elkaar zet is 1+1 in dit geval al snel 3. Hij vroeg me een tijdje geleden of het oké was dat hij die banen tijdelijk combineerde, en dat hij ook mooie kansen zag voor de bieb. Aangezien hij nog niet aan de maximale arbeidsduur zat (een CAO-ding) en ik dol ben op kansen was ik al snel overtuigd. 

Wat heeft Joris nu gedaan? Binnen de Klim is er een mogelijkheid om een educatief ticket te kopen als je met een schoolklas komt, of een groep waarvoor de Klim een educatief karakter heeft. Joris heeft een educatief programma in elkaar gezet voor het PO en VO, oa met een interactief spel via een app. Hij heeft de contacten die de bibliotheek heeft gebruikt om de instellingen en scholen op de hoogte te brengen van de mogelijkheid om voor een gereduceerd tarief naar boven te klimmen, met een educatief programma erbij.  

Wat heeft het opgeleverd deze bundeling van krachten.....  Een samenvatting: we hebben in een paar weken tijd 543 educatietickets verkocht. Daarmee levert deze dienstverlening geld (én goodwill) op.  Los daarvan hebben we in Voortgezet Onderwijs (zoals ook beoogd) nieuwe contacten én nieuwe opdrachten uit de samenwerking met de Klim kunnen halen, waaronder met het PCC in Bergen en het Dalton uit Alkmaar. Ook het Taalhuis heeft nieuwe projecten kunnen uitdragen via de Klim, zoals Taal in Beweging. Er zijn geweest of gaan groepen naar boven van Westerlicht en Kopzorg, van WNK, Autstekend, taalgroepen van JAR en Vrouwenkracht uit Overdie naast verschillende schoolklassen. Los van financiële meerwaarde halen we dus ook vooral maatschappelijke opbrengst en naamsbekendheid voor Bibliotheek Kennemerwaard binnen.

De Klim gaat door tot halverwege oktober, zo is twee weken geleden naar buiten gebracht. Aan het einde van de zomervakantie kunnen we indien gewenst opnieuw lobbyen voor de educatiebezoeken. Voor het Voortgezet Onderwijs en het Taalhuis is sowieso de wens en ambitie om tot oktober door te gaan, ook de Klim zelf is erg tevreden. Uiteindelijk hebben we voornamelijk educatietickets verkocht aan speciaal onderwijs, maatschappelijke organisaties en voortgezet onderwijs, in plaats van aan de in eerste instantie beoogde basisscholen waarvoor het programma op maat was geschreven. Slechts 4 van de 23 bezoekende scholen en instellingen bleken basisscholen. Die lage inbreng van  de basisscholen komt gedeeltelijk doordat Cito-toetsen aandacht eisten, maar ook door ‘selectieve inzet’. Met een beetje goede briefing kunnen we zodra de scholen weer beginnen nog meer scholen overtuigen om de Klim naar de Hemel te gaan doen. Leuk en leerzaam voor de kinderen, en voor ons en de Klim een mooie samenwerking.