maandag 4 juli 2011

Passie-economie

Afspraken
In onze maatschappij hebben we met elkaar het één en ander (impliciet) afgesproken. Zo gebruiken we over het algemeen geld, echt of virtueel, om zaken te betalen, om salarissen in uit te drukken, om de waarde van transacties in uit te drukken. De tijd van ruilhandel met kippen ligt ver achter ons. We hebben afgesproken dat sommige dingen een dusdanig algemeen belang dienen dat ze in gezamenlijkheid geregeld worden door een overheid. Daar vallen over het algemeen infrastructurele zaken onder zoals wegen, elektriciteit, gezondheidszorg, onderwijs, ‘orde en gezag’, veiligheid van onszelf en ons land etc etc. Veel van deze zaken hoorden vroeger bij ‘de overheid’, de laatste tientallen jaren zijn er veel van de organisaties die het vroeger onder de vleugels van de overheid moesten doen geprivatiseerd.
‘De markt’
Verder leeft er dan een idee dat als je iets regelt ‘in de markt’ dat het dan beter, sneller, goedkoper etc etc gaat , en dat je als consument iets te kiezen hebt. Nu zijn er de afgelopen jaren noooooit voorbeelden geweest waarin het tegendeel werd bewezen, zoals bouwfraudes, kartelvormingen in de telefonie, oliemaatschappijen e.d. dus zo’n organisatie als de OPTA is natuurlijk ook volstrekt overbodig ;-) Die marktwerking heeft zo zijn voordelen, maar ach… er zitten ook zo wat nadelen aan ;-)
Want ook al gaat er bij overheden en semi-overheden ook echt wel het één en ander mis, ‘de markt’ is ook niet van smetten vrij. De bonussencultuur bij grote bedrijven, om maar eens iets te noemen. Wij kunnen als consument zogenaamd met onze voeten stemmen. Alleen heb je niet altijd wat te kiezen. Want of je nou door de hond of de kat wordt gebeten… pijn doet t toch. Uitzonderingen daar gelaten, kun je niet kiezen voor een ‘beter’ bedrijf waar er niet een zelfde soort mores bestaat. Bij de banken… allemaal topsalarissen en voor de korte termijn gaan. Nou ja, we hebben in Nederland twee andere banken die wel naar het groter geheel kijken en investeren in kwaliteit zonder bonussen. Elektriciteit, allemaal idiote salarissen aan de top, ziekenhuizen idem dito, verzekeringen, zorginstellingen, telefoonmaatschappijen etc etc….
Overal vind je mensen die werken om geld te verdienen, en overal vind je mensen die ergens werken omdat ze passie hebben voor wat ze doen. Zolang die passie niet is geld verdienen denk ik dat binnen welke bedrijfstak dan ook er ‘goede’ en ‘slechte’ bedrijven zijn.
De waarde van de dingen’
Benedictus zei het lang geleden al: “alles is het waard om met aandacht en goed gedaan te worden” (oid). Dus of je nou de vloer boent, groente teelt, verzekeringen verkoopt, les geeft… alles verdient het om met passie te worden uitgevoerd. Ik pleit er voor dat iedereen werk vindt dat bij hem past. Dat er verschil zit in beloning kan ik ook nog billijken, maar ik vind wel dat het redelijk moet zijn. Ik kan me dus echt niet voorstellen dat je van jezelf vindt dat je best een bonus van €28 miljoen kunt opstrijken! Hoe kun je in de spiegel kijken en vinden dat je dat bedrag waard bent? Vooral als je weet dat je dat geld verdiend hebt ‘over de ruggen van anderen’. Je hebt je kennis niet ten goede van het groter geheel der mensheid aangewend. Jammer. Nou ja, lichtelijk prekerig wel, dat geef ik toe ;-) Ik hoop dat we een nieuw soort cultuur kunnen maken met elkaar, een nieuwe economie die gebaseerd is op passie voor het goede, whatever that may be ;-)

5 opmerkingen:

  1. Helemaal eens met dat iedereen werk zou moeten vinden dat bij hem past en dus met passie zal doen. Het overige, ook de beloning, is minder belangrijk.
    En wat betreft de bonussencultuur en exorbitante salarissen: Je vergelijkt je eigen inkomen meestal met die van mensen in je omgeving en de meeste mensen zijn met de uitkomst tevreden, maar een beetje meer zou het helemaal goed maken. Dat geldt voor bank- als voor bibliotheekdirecteuren en alle overige beroepen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Overigens is de vormgeving van je blog een stuk vrolijker geworden, ondanks het enkele wolkje hier en daar. Past beter bij jou.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Bas ik zal wel erg calvinistisch zijn ;-) ik ben erg van de tering naar de nering zetten. Het is fijn om iets te wensen over te houden, er zijn altijd mensen om je heen die meer verdienen. Maar er zijn ook altijd mensen die minder hebben dan jij. Als je kunt genieten van wat je doet, dan ben je een gelukkig mens...
    Overigens realiseer ik me heel goed dat ik vanuit een luxe positie praat als directeur, ooit begonnen als vrijwilliger in de bibliotheek en langzaam is doorgegroeid in dat wat ik leuk vind, waar mijn passie ligt. En dank voor het compliment over de vormgeving ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mijn eigen inkomen is in de loop der jaren heel wisselend geweest (ook in de bibliotheek begonnen als vrijwilliger), maar ik heb gelukkig nooit het gevoel gehad dat ik tekort kwam. Waarschijnlijk vanuit mijn jeugd meegekregen (warm gereformeerd nest). Gelukkig realiseer ik me ook regelmatig hoe goed wij het hebben in vergelijking tot heel veel andere mensen. En ik pas er wel voor op om tegen mensen met weinig inkomen te roepen dat geld onbelangrijk is.
    Natuurlijk ben ik tegen die absurd hoge salarissen en bonussen, maar zolang we niet in dezelfde positie zitten weten we niet hoe wij daarmee om zouden gaan. We denken soms te snel dat wij het natuurlijk anders zouden doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ Bas Eens... en toch hoop ik maar dat ik niet mee zou gaan in die mores... of anders veel geld aan goede doelen oid zou geven.... je weet het niet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen