Vorige week was ik in Helsinki voor een congres van de EBLIDA, zoals ik in een eerdere blog al meldde. Daar bezocht ik o.a. de Helsinki City Library, Library 10 en de oude centrale. De oude centrale was een voorbeeld van hoe mensen, beleidsmakers e.d. de bibliotheek zich graag herinneren. Een stapeling van boeken, in een mooi historisch pand. Met bibliothecarissen die bezig zijn met boeken in te werken, die je licht verstoord aan kijken als je binnen komt lopen, een gewijde sfeer. Niet echt reclame voor modern bibliotheekwerk. En ze kunnen het echt wel in Finland.
Dan de Library 10. Een redelijk kleine oppervlakte, misschien twee klaslokalen groot. Met een duidelijke keuze qua doelgroepen. Gesitueerd tegenover het centrale station van Helsinki
Dat er een stuk beter uitziet dan het onooglijk tonende bibliotheekfiliaal. En toch en toch, een collectie van 35.000 cd, aangevuld met dvd's en games, met een flinke collectie stripboeken, manga's en met bladmuziek. Met geloof ik ook nog een kleine collectie romans (al weet ik dat niet zeker meer), en met een kleine tijdschriftenhoek, en een tiental internetpc's. Gratis voor een half uur als je lid bent van de bibliotheek. Je Nederlandse pas geldt niet, maar ze geven je een tijdelijke pas te leen.
Vol met jongeren. Personeel ook jong, twintigers en dertigers. Helemaal hip en cool, relaxed. Ik heb een tijdje met twee van hen zitten kletsen. Leuke lui. Met allerlei goede suggesties over wat er zou moeten veranderen in de dienstverlening.
Wat ik zo mooi vond was dat ze in Helsinki City Library keuzes maken. Om de hoek zit notabene (echt op nog geen honderd meter) ook nog een proefcentrum de bibliotheek. Je kunt er allerlei rondleidingen en uitleg krijgen over de nieuwste snufjes e.d. (volgens de website). En in beide vestigingen komt naar mijn verwachting volstrekt ander publiek. In de Kirjasto 10 dus echt vooral jongeren. En omdat de collectie in al haar breedheid zo aantrekkelijk is voor jongeren, goede keuze gemaakt dus!, hebben ze ook jongeren kunnen vinden die daar graag willen werken. Volgens mij hadden ze zelfs nog een kleine opnamestudio! In ieder geval vertelde een van die jongens dat hij hier de kans kreeg om zijn beide liefdes met elkaar te verbinden. Nl. spelen met en luisteren naar muziek en met apparatuur klooien om opnames te maken.
En zo zie je dus dat de bibliotheek nog steeds van deze tijd is. Mensen toegang geven tot informatie en cultuur.
Dus in ons beleidsplan gaan we keuzes maken, en belangrijker nog: we gaan ze ook uitvoeren.
Een doelgroepenbibliotheek is een goed idee, maar geen optie voor dorpen met één vestiging.
BeantwoordenVerwijderenNiet om vervelend te doen, maar hebben we daar de middelen voor?
BeantwoordenVerwijderen@Bas: ook in dorpen met maar één vestiging moet je je afvragen of je wel alles moet aanbieden. Een slimme keuze maken van bepaalde collecties en die dan ook echt goed doen, met wel wat teasers om mensen te verleiden met al het andere moois dat de bibliotheek te bieden heeft. Van alles net een beetje daar raken mensen ook erg gefrustreerd van.
BeantwoordenVerwijderen@Angel: aaaaa, dat is het mooie van keuzes maken, dan ga je ook dingen niet doen en maak je dus middelen vrij om andere dingen wel te doen. Op papier ;-) en in de praktijk lukt dat ook soms wel. We zijn destijds in Alkmaar meer open gegaan nadat we de zelfbediening hadden ingevoerd.