donderdag 8 januari 2015

Vechten voor een betere samenleving

Gisteravond zag ik een tweet voorbij komen van Bredebieb . Daarin werden bibliotheken opgeroepen om nu in actie te komen, nu stelling te nemen naar aanleiding van de afschuwelijke terroristische aanslag in Parijs op Charlie Hebdo. Het zette mij aan het denken. Vanmiddag zag ik het blog van David Lankes voorbij komen, waarin hij inging op de vraag die Bredebieb ook hem had gesteld. Ook daar weer stof tot nadenken. En ik zie op twitter acties van collegabibliotheken voorbij komen waarin spontane steunbetuigingen op gang zijn gekomen voor Charlie Hebdo. En wat doe ik nu?

Ik vind dat wij als Kennemerwaard niet gelijk 'in de benen' moeten komen. Niet omdat ik het niet afschuwelijk vind, ik voel me de hele dag en gisteren al ongemakkelijk, verdrietig, boos. Als collega's van Kennemerwaard wel iets op twitter, facebook of met een handtekeningenlijst oid willen organiseren dan ga ik dat zeker niet tegen houden en zal ik de actie ondersteunen. Nee, daar ligt het niet aan. Er gebeurt zo vaak op de wereld iets ergs. De moord op schoolkinderen in Pakistan in december vind ik minstens zo'n een grote aanval op vrijheid van denken, op recht op educatie en ontwikkeling. Daar ging het zelfs om jonge kinderen. Hoe afschuwelijk wil je het hebben. Het is bijna te groot om te bevatten.

Ik vind het een ingewikkelde vraag die bredebieb stelt. En toch doe ik een poging tot een antwoord waarom ik niet gelijk tot 'extra' actie over ga. Ik maak een onderscheid tot zaken die in onze directe omgeving spelen en tot wat er in de wereld speelt. De voorbeelden die Lankes noemt in zijn blog gaan bijna allemaal over situaties waarbij een gebeurtenis van grote impact in de nabije omgeving van die bibliotheek gebeurt. En ja, dan vind ik het volstrekt logisch dat je met je team de koppen bij elkaar steekt en gaat praten over hoe je je gemeenschap kunt helpen en dienen. Met soms simpele opvang van mensen, maar ook het gesprek en de dialoog faciliteren en aanjagen. Vanuit de grondwaarden van een bibliotheek.

Charlie Hebdo gaat om een gebeurtenis relatief veraf, die ons allemaal wel heel erg raakt. En waarvan je kunt stellen dat de effecten er van ook in onze samenleving voelbaar zullen zijn. Gelijk 'extra' in de benen, nee dat zullen we niet doen. Wat we wel doen en zullen blijven doen is dat gesprek tussen religies en bevolkingsgroepen faciliteren en aanjagen. Door de leugen en de waarheid naast elkaar op de plank te hebben, door gespreksgroepen te hebben, debatten en lezingen over burgerschap, over vrijheid van meningsuiting, mensenbibliotheken te organiseren. En ja, daar kunnen en zullen we als team ook nog wel eens extra de koppen over bij elkaar steken. Hoe kunnen wij er aan bijdragen dat er geen verharding optreedt in standpunten over en weer, we mensen de kans geven zichzelf te ontwikkelen, mensen leren elkaar te respecteren. Dan is Charlie Hebdo ineens heel dichtbij en is het een extra motivatie om scherp te zijn op wat er om ons heen gebeurt, zodat we er ook een bevlogen bibliotheekantwoord op hebben.

Vechten voor een betere samenleving doe je elke dag.

1 opmerking: