From Evernote:
Tradities
Afgelopen week startte ik met een leergang Leiderschap. Het is goed vind ik om af en toe je hoofd te vullen met andere zaken dan de dagelijkse zaken. Om goed toegerust te zijn  voor mijn taak als leidinggevende heb ik het nodig om soms de bakens te verzetten.
Zo zat ik met acht andere leidinggevenden uit diverse bedrijven te luisteren naar een professor Filosofie en de dag er op naar een professor Godsdienstwetenschappen. Beiden hielden boeiende verhalen.
 Met name het verhaal van de professor Godsdienstwetenschappen raakte een snaar bij mij. Hij vertelde over de verschillende rituelen die er bij diverse geloven een belangrijke rol spelen ten aanzien van geboorte en dood. Hij focuste op de laatste. 
Hij vertelde dat de grote religies Jodendom, christendom en Islam gestoeld zijn op het geloof in een dag des oordeelsvorming en leven na de dood. Dat betekent dat men bijna altijd begraven zal worden, omdat er iets moet zijn dat weer opgewekt kan worden. 
In de oosterse godsdiensten is er meestal sprake van geloof in reïncarnatie, in een levenswiel dat wordt vastgehouden door de god van de dood. Alles wat je doet in je leven heeft gevolgen voor je volgende leven. De enige manier om het wiel te verlaten is door een staat van verlichting, nirvana te bereiken.
 
Nu in onze maatschappij er zoveel verschillende godsdiensten aanwezig zijn is het belangrijk om de achterliggende rituelen te kunnen duiden, en de wijze waarop er naar geboorte, ziekte en dood wordt gekeken. Dat verschilt dus erg per godsdienst.
 
In het klein bleek ook in de groep er verschil te zitten in hoe we aankijken tegen wat op ons levenspad komt. Heel veel van hoe we nu in het leven staan heeft te maken met hoe we zijn opgevoed, en wie we zijn tegen gekomen in ons leven.
 
Zo gaat het denk ik ook vaak in een organisatie. Wie we zijn als organisatie is een veelheid van factoren. We worden als bedrijf, in ons geval als bibliotheek, gevormd door onze medewerkers, door onze klanten. Rituelen, waarden kunnen alleen bestaan als ze gestoeld zijn op een traditie. De traditie van de bibliotheek is de 'volksverheffing'. Die waarde is nog altijd actueel in een tijd waarin er 1,5 miljoen laaggeletterden zijn, en veel mensen door de bomen het informatiebos niet meer zien. Er liggen heel veel mogelijkheden en verantwoordelijkheden voor bibliotheken om een bijdrage te leveren op deze punten in de maatschappij. Het is dus erg belangrijk om met elkaar, met alle collega's die waarde, die traditie te delen. Om ons eigen 'geloof' zo je wilt  te delen en uit te kunnen dragen.