EBLIDA

Ik zit momenteel in London met het bestuur van de EBLIDA. EBLIDA is de lobbyclub voor bibliotheken op europees niveau. Met in het bestuur bestaat uit ca 9-10 personen van vooral west-europese landen. Wat me opvalt tijdens de discussie is dat er toch veel verschil zit in hoe dingen in verschillende landen. We praten bijvoorbeeld over leenrecht en de beschikbaarheid van informatie. Juist in deze tijd van digitalizering is het vreselijk belangrijk om te zorgen dat de vrije toegang tot informatie gewaarborgd blijft en niet alleen voor de happy few. Zoals een van de bestuursleden zei: "We have only one chance to get it right to make sure that a load of information, culture and education is not lost for whole lot of citizens of our countries".

Machtige lobbymachines
Als je bekijkt met wie je samen, of beter gezegd tegen wie je moet lobbyen zakt je af en toe de moed in de schoenen. Hele clubs van uitgevers, makers van informatie, schrijvers, journalisten etc ec die een profesionneel lobby-apparaat hebben die wekelijks in de veelgenoemde wandelgangen van Brussel rondhangen om de belangen van de rechthebbenden goed te benadrukken. Zij willen alles zoveel mogelijk dicht timmeren en willen overal geld voor zien. Bibliotheken ontzeggen de rechthebbenden hun recht niet, maar vinden wel dat er naar redelijkheid moet worden gekeken, en dat je het recht van de burger op vrije toegang tot informatie moet waarborgen zonder dat de gemeenschap hier voor enorm moet 'bloeden'. Af en toe bekruipt je een Calimerogevoel, EBLIDA met 2 man personeel, locatie Den Haag met zoveel werk te doen en zo weinig tijd.

Vier je successen
En toch zien we dat we de afgelopen jaren telkens kleine stapjes voorwaarts maken. De europese commissie nodigt bij belangrijke items EBLIDA wel standaard uit, omdat ze ons zien als de spreekbuis voor de bibliotheken van Europa. En men is op een aantal fronten zeker gevoelig voor de vrije beschikbaarheid van informatie. Al merk je ook daar dat het soms praten is met, even kort door de bocht geformuleerd, de blanke wel opgeleide elite die denkt dat op internet alles te vinden is en bibliotheken een uitstervend instituut is. Dus het feit dat we gehoord worden, bijvoorbeeld ten aanzien van de Google-settlement, is absoluut waardevol.

Nationaal volgt Europa
Mij wordt wel eens gevraagd waar het nou allemaal goed voor is, die vergaderingen op Europees niveau (los van het feit dat sommige mensen denken dat het snoepreisjes zijn ;-)Wat veel mensen vergeten is dat wat er op Europees niveau aan wetgeving wordt bedacht dat dat op nationaal niveau effect heeft en nagevolgd moet worden. Zoals de Engelse collega zei: 'We have onnly one chance to get it right".

Diefstal

Diefstal
Ik ben inmiddels een meer dan een week thuis en heb me weer een beetje genesteld. Bijgekomen van de naweeen van de inbraak die bij ons thuis was uitgevoerd en waarbij onzer beider laptops waren gestolen. Dan merk je pas hoe afhankelijk je van je computer bent. Ik had nog wel wat backups gemaakt, van foto's overigens alleen; niet van bestanden, op een externe harde schijf. Mijn lief had dat niet gedaan en die mist dus heel veel. Dat maakt je zo boos, naast het gevoel van onveiligheid, aanranding haast van je thuis. Iemand heeft aan je spullen gezeten en heeft een stuk van je verleden meegenomen. De herinneringen zitten in je hoofd en je hart, en toch heb je daar ook graag de beelden bij.

Backup
Het maken van een backup is dus hardstikke belangrijk, dus dat doe ik dan nu maar weer trouwer dan daar voor. En gelukkig vinden we inmiddels wel het een en ander aan bestanden en foto's weer op usb-sticks her en der in tassen, op kantoor en in de mail. Dus de lappendeken van onze geschiedenis wordt als een quilt waar wel wat verstelwerk op te zien valt, en waar helaas door de motten (lees dieven) een gat in is gemaakt.

Back on the track
Nu het normale werkritme er ook weer in begint te komen zal ik ook weer proberen wat trouwer te bloggen. Ik heb natuurlijk nog wel wat leuke verhalen over Spanje en de bibliotheken die we daar hebben bezocht, in aanvulling op de blogs die ik er al eerder over heb geschreven. En verder over alles wat er maar zo voorbij komt.

Spaans bibliotheekwerk

Ik had niet een echt goed beeld van het Spaanse bibliotheekwerk, hoewel ik wel af en toe Spaanse collega´s spreek via de EBLIDA. Ik weet dat ze een flink aantal jaren onder de dictatuur van Franco hebben gezeten en dus de vrijheid van informatiegaring bijzonder hoog in het vaandel hebben. Verder dat cultuur zoals in zoveel landen bij economisch slechte tijden het eerst de klappen krijgt. Nu ben ik met mijn lief een maand aan het toeren door Valencia en Andalusie en straks nog langs Toledo, en ach... het bloed kruipt waar het niet gaan kan, als je oog er op valt loop je als hij open is toch ook even de openbare bibliotheek in. Ik twitterde al eerder over de goede openingstijden van de bibliotheek in Ecija, een kleine plaats van 40.000 inwoners die meer dan 40 uur in de week open waren. Wel met een siesta er in natuurlijk ;-)

Cordoba
Nu zijn we in Cordoba en omdat mijn lief nog wat moet checken op zijn gmail, zet ik mij even snel aan een blog, hier in de openbare bibliotheek van Cordoba. Plaats van ca. 350.000 inwoners, en natuurlijk erg toeristisch in trek met zijn prachtige Mezquita, die we zo gaan bekijken. En voor de rest een prachtige oude joodse wijk en ook de wijk San Andres en San Basilio zijn de moeite waard, iets weg uit het toeristische geroezemoes.

VWO
Vergelijkend warenonderzoek, met een Nederlandse bibliotheek: in totaal heb ik hier maar 3 internet-pc kunnen ontdekken, dat is echt veel te mager. Hoewel, wij staan hier nu al een kwartier en ze zijn wel allemaal bezet, maar ik voel niemand in mijn nek hijgen...
Binnenkomst door een lange gang, met vitrines met aanwinsten, dan langs een klein hokje waarin de concierge zit, dan een trap op, monumentaal van aanblik met de bordjes administratie en directie, de rest moet je maar gokken (of durven) als bezoeker. Openingstijden helemaal dik in orde: alle werkdagen van 9 tot 9, zonder siesta, en op zaterdag van 9 tot 14.00 uur. Dat vind ik echt prima. Collectie zoals in veel Spaanse bibliotheken, vooral gericht op de studie, romans zijn er natuurlijk wel, maar het is allemaal niet zo aanlokkelijk ten toon gesteld als wij inmiddels mee verwend zijn geraakt. Personeel wel hulpvaardig, maar hier nog geen engelssprekende dame of heer aan de balie getroffen. Hoe zou dat bij ons aan de balie gaan? Ik geloof wel iets beter, al denk ik niet dat alle collega´s even bedreven zijn in het Engels.