Vanochtend had ik op de valreep voordat ik van een maand welverdiende rust ga genieten met mijn lief een brainstormsessie met ons personeel over waar we kunnen bezuinigen. Omdat we weten dat we moeten gaan bezuinigen, betrek ik liever gelijk onze medewerkers er bij. En het was een leuke bijeenkomst. De uitdaging was om of met bezuinigingen te komen, of met inkomstenstijging.
Er zaten een aantal zaken bij waarvan ik denk dat we met een voorinvestering weer geld terug kunnen winnen, zoals op energiezuinige lampen en apparatuur, bewust met energie om gaan, al dan niet met bewegingsmelders in kantoren gaan werken e.d. Allemaal heel goed.
Geld gaan vragen aan scholen, instellingen voor onze dienstverlening, grappig genoeg heb ik niet voorbij horen komen dat onze abonnementen om hoog moeten. Wel dat we mailservice moesten gaan invoeren als melding aan klanten dat hun leentermijn bijna verlopen is en dat ze dus moeten verlengen of terug brengen.
In eigen vlees snijden
Het moelijkste blijft toch wel om naar jezelf te kijken. Er kwamen allerlei suggesties die vooral betrekking hadden op onze service. Zoals gratis reserveren binnen Kennemerwaard, gratis dvd's, gratis wc gebruik, allemaal afschaffen. Tja, een service die je eenmaal hebt afgesproken te verlenen, om die terug te draaien is natuurlijk wel heel erg lastig. We gaan alles natuurlijk goed tegen het licht houden, maar ik moet zeggen dat ik me niet helemaal aan de indruk kon onttrekken dat een aantal van de suggesties ook ingegeven waren door het werk dat er aan vast zit, meestal overigens tijdens openingsuren, dan dat er een besef achter zat van serviceverlening aan de klant.
In eigen vlees snijden II
Waar ik blij verrast door was, was een aantal medewerkers die vond dat er kritisch naar de bezetting tijdens openingsuren moest worden gekeken, en naar welk niveau medewerkers daar dan moet zitten. Mensen die er dus zelf zitten. Iemand die wilde kijken naar het proces van het inwerken van materialen, die daar zelf bij betrokken was, naar de manier waarop wij collectioneren. Over je eigen schaduw heen kijken.
Dat vond ik erg mooi om te horen, want dat betekent dat we daarmee ook moeilijke punten, heilige huisjes ter discussie kunnen stellen.
Ultieme oplossing
De ultieme oplossing kwam tussen de regels door, zet de kalkoen op het menu voor kerst, beter gezegd en vertaald: ontsla de directeur! Om mijn medewerkers alvast te laten wennen hoe dat is zonder directeur trek ik mij nu terug voor een maand... veel plezier allen en smakelijk eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten