Eind december openden we in onze vestiging Heerhugowaard een jongerenhoek, samen met jongeren ontworpen. Jongeren die heel erg betrokken bij de bibliotheek zijn, en die graag willen mee denken in hoe we de bibliotheek ook voor hun leeftijdsgenoten een fijne plek om te komen kunnen maken.
Naast de fysieke vertaling hoe we de bibliotheek aantrekkelijk kunnen maken denken deze jongeren ook mee in wat we aan onderwerpen zouden moeten aanbieden, hoe we de materialen goed kunnen neerzetten. Zodat jongeren weer aangemoedigd worden om een boek te lezen, een muziekje te luisteren, naar een workshop of een lezing te gaan. Zo hopen we dat we jongeren weer (kunnen) bereiken en ze kennis kunnen laten maken met al dat moois dat de bibliotheek te bieden heeft voor ze.
Dat niet iedereen dit kan waarderen bleek uit een ingezonden brief. Een klant had zich ernstig geergerd aan de engelse termen die gebruikt werden (Biebteenz, Biebseat), en hij vond de vestiging zowiezo veel te lawaaiig. De bibliotheek moest zich schamen voor het feit dat ze op de populaire toer ging, ze moesten zich inspannen om jongeren weer aan het lezen te krijgen. De bibliotheek moet een oase van rust zijn, waar je rustig kunt zitten, waar je in de boeken de inspiratie kunt vinden, waar je creatieve gedachten de vrije loop kunnen nemen omdat het er rustig is, kalm en niet schreeuwerig. Dit beeld van de bibliotheek is een heel oud en door velen gekoesterd beeld. De bibliotheek als een heiligdom van boeken.
Ik vind dat de bibliotheek beide moet doen. Een rustplek creëren voor mensen die rustig de krant willen lezen, die zich in een stil hoekje willen kunnen terug trekken om te studeren, te lezen, te luisteren. En ik vind dat de bibliotheek een plek moet zijn waar je je als kind, jongere, oudere welkom voelt, niet weggekeken omdat je wat rumoerig bent. Dat je aangesproken wordt op je interesses, dat iemand wil weten wat je zou willen leren. Dat dit niet altijd met een boek beantwoord wordt, maar soms ook met een workshop, een film of een link naar een website.
Dat de veranderingen die de bibliotheek door maakt intern pijn doen, dat die moeilijk zijn dat weten we allemaal. Het helpt als je met elkaar op trekt en met elkaar bepaalt waarvoor de bibliotheek is. Niet voor het uitlenen van boeken, we zijn er voor kennisoverdracht, voor het overbrengen van leesplezier. Dat we daarvoor het middel 'uitleen van boeken' heel lang hebben gebruikt, en nog steeds gebruiken heeft het beeld dat wij zelf én anderen van ons hebben versluierd. Met elkaar, met collega's praten en aanscherpen van je gedachten en koers is vreselijk belangrijk. Dat je dat ook met je klanten moet doen vergeten we soms. Ik was in ieder geval blij met de reactie van deze klant, omdat hij nog eens duidelijk maakte dat wij ook onze klanten mee moeten nemen in de dingen die we doen. Waarvoor doen we ze, en hoe doen we ze. Ik ben er van overtuigd dat dan het merendeel van onze klanten zal zien dat de bibliotheek de juiste dingen doet, en ze met vallen en opstaan ook goed doet ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten