John Irving- De laatste nacht in Twisted River

Ik ben een groot liefhebber van echter verhalenvertellers, en John Irving valt daar wat mij betreft onder. Ik was een aantal jaren geleden afgehaakt na het boek 'Zoon van het circus'. Best een mooi boek, en toch, ik was even 'klaar' met Irving. Toen vorig jaar dan weer een nieuw boek verscheen, tussendoor heb ik de anderen niet meer gelezen geef ik toe, dacht ik, kom ... ik ga het weer eens proberen met Irving. En het viel niet tegen ;-)

Een prachtig verhaal, over een vader en een zoon, over leven en dood, vriendschap en familiebanden. Lot en noodlot. Alle ingredienten waar Irving al vaker over schreef. Vol humor en liefdevol geschreven over zijn hoofdpersonen.
Danny, de hoofdpersoon van het boek, is 12 jaar als hij met zijn vader halsoverkop uit een houtzagersdorp in ht noorden van de V.S. vertrekt. Hij heeft de minnares van zijn vader aangezien voor een beer en haar vermoord. De vrouw was ook het lief van de plaatselijke sheriff/politie-agent en Danny en zijn vader Dominic vrezen uit elkaar gehaald te worden. Dus ze vertrekken en vestigen zich op een andere plek onder een schuilnaam.

Een tijd lang kunnen ze relatief rustig leven, maar hun vriend Ketchum weet ze steeds op de hoogte te houden van het feit dat de politie-agent nog steeds naar ze op zoek is om Dominic, de vader, te zullen vermoorden als wraak. Niet voor de moord op zijn minnares, maar omdat hij met haar sliep.

Danny groeit op en gaat naar de universiteit en wordt een groot schrijver. Al de bizarre verhalen die hij en zijn vader en Ketchum hebben meegemaakt verwerkt hij in zijn romans. Hij wordt er wereld beroemd mee. Hij loopt een 'foute' vrouw tegen het lijf, en krijgt daar ook een kind mee. Alle drie de mannen zijn op een bepaalde manier niet echt gelukkig in de liefde, zoeken haar wel, zijn er ook kort of langer intens gelukkig in, en dan gaat er weer iets mis. Er zit een fatalisme in hun manier van leven en de liefde beleven.

Zonder nou alle ins en outs weg te geven van rare 'twists' die er in het verhaal zitten, echte Irving twists, die op een bizarre manier ook altijd weer lijken te kloppen, kan ik zeggen dat ik het een aanrader vind. Irving is ouderwets op dreef. Hij weeft de geschiedenis van de afgelopen 50 jaar van de V.S. door zijn verhaal, de oorlog van Vietnam en de aanslagen op 11 september. De platheid van sommige bewoners van de V.S. Hoe je je verleden nooit achter je kunt laten, dat je het mee neemt en dat het je ook in kan halen. De slechte en de mooie dingen. Dat het leven met die mooie en slechte dingen je weemoedig kan maken, en blij. En dat dat ook mooi is.

Ik heb er weer van genoten.

Google Books en e-books

Het laatste verdiepding. Digitale boeken. Ik moet zeggen, ik ben er ambivalent in. Ik heb me suf gezocht op google books, en nieuwe titels staan er dus bijna niet op. Ik weet natuurlijk wel waarom dat is, rechten, maar toch... je verwacht hier dan toch meer. Het is ook veel engelstalig, de Max Havelaar, om maar eens een klassieker te noemen staat er alleen in het Engels op. De Max Havelaar is dan wel weer beschikbaar als e-book voor je iPad.

De Goo reader weet ik niet zo goed wat ik er mee moet. Leuk speeltje, grappig om er mee door boeken en tijdschriften te bladeren. Het doet me denken aan het bladeren op mijn iPad door digitale boeken heen. Daarbij merk je dat net zoals websites in het begin gedigitaliseerde folders op het net waren dat het met e-books ook zo is. Het is uitgeven op een manier die erg lijkt op het uitgeven in print. Dus niet met slimme manieren om gelijk door te kunnen klikken naar verwijzingen van literatuur, laten zien hoe iets er dan in het echt uit zou kunnen zien etc etc. Het is allemaal nog erg 1-dimensionaal. Ik vermoed dat er een tijd komt waarin e-books in allerlei crossover vormen gaan komen. Voor de echte boekenliefhebbers een rechttoe-rechtaan uitvoering met alleen tekst en geen afbeeldingen etc, want die willen hun eigen fantasie laten werken. En e-books waarin al een inkleuring van verhalen wordt gegeven met beeld. En natuurlijk ook interactieve verhalen waarbij de creatieve lezers zelf hun helden en heldinnen kunnen inkleuren.

Mobiel internet

Al iets meer dan een jaar loop ik met een mobieltje rond waarop ik ook internet kan raadplegen. Ik heb daar ook de app voor Twitter op gedownload en voor Facebook. De Twitter app gebruik ik vrij vaak als ik onderweg ergens naar toe ben. Facebook zelden of nooit. Omdat mijn 'smartphone' niet het nieuwste model is, vind ik de app voor Twitter niet heel erg handig, maar het is te doen.

Layar of werken met een QR code is niet mogelijk met mijn toestel. Als ik denk aan de toepassingsmogelijkheden voor QR code of layar denk ik dat er heel veel kan. Ik heb in een bibliotheek in Italië gezien dat je met de QR code titels kon reserveren. Gewoon de code scannen met je telefoon en het boek werd voor je gereserveerd. In expeditie Deventer, een erfgoedspel wordt volgens mij ook gewerkt met layar of QR codes. Ik zou me kunnen voorstellen dat je met deze codes een link kunt leggen naar websites en titels van de bibliotheek. Als er een QR code op een historisch gebouw of anderszins interessante plek staat, dat je daar dan gelijk extra informatie over krijgt en doorverwijzing naar de bibliotheek met titels die daar verkrijgbaar zijn.

Een app die je op basis van bijvoorbeeld je foursquare coordinaten oppikt, je dan ook laat weten wat er vlakbij te doen is. Een leuke culturele happening, een lezing, een lekker eettentje.
Een app die je op basis van je vakantieboeking een aantal luistertips geeft, leestips en kijktips. Interessante websites om te raadplegen.
Een app waarop je kunt ingeven in welk onderwerp je bent geinteresseerd, en wie bij jou in de buurt die interesse deelt.
Een app die je vertelt of er nog een pc vrij is in de bibliotheek, en of er nog vergaderruimte vrij is.
tja, ik moet eerlijk zeggen dat het volgens mij allemaal al bestaande ideeën zijn.... orgineel nog niet.

Nog maar eens het belang van de bibliotheek

Gistermiddag zat ik bij de directie van een basisschool. Praten over hoe zij tegen onze dienstverlening aan kijken, en of we in verband met de dreigende bezuinigingen kunnen praten over een hogere bijdrage van de school en huisvesting van de bibliotheek in een servicepunt in de bibliotheek.

Over onze dienstverlening
De school meldde het volgende: sinds 2008 komen wij wekelijks bij jullie in de bieb. We krijgen van jullie ondersteuning bij het zoeken naar informatie en jullie reiken de kinderen onderwerpen aan. We merken dat de kwaliteit van de werkstukken beter is geworden en de diversiteit aan onderwerpen is ook groter geworden. Verder zijn we erg blij met het Makkelijk Lezen Plein. Kinderen met dyslexie krijgen zo boeken die qua leesniveau niet te moeiljk zijn, maar wel aansluiten bij hun belevingswereld. Echt een mooie manier om dreigende leesachterstand te voorkomen.

Over meer bijdragen
Helaas, wij moeten ook bezuinigen. We worden op allerlei vlakken gepakt en kunnen niets voor jullie betekenen. Ze gaven overigens wel toe dat wat ze tot nu toe voor het gebruik van de bibliotheek betaalden, dat dat erg weinig was. Onze suggestie van de inzet van een combinatiefunctionaris vonden ze niet gelijk een heel goed idee. Ze hadden ingezet op een sportfunctionaris en die wilden ze erg graag behouden. Mijn pleidooi dat ook het leesonderwijs extra ondersteuning kan gebruiken door een goede bibliothecaris werd instemmend ontvangen... maar ja je kunt je geld maar één keer uitgeven.

Over huisvesting in de school

Dat leek ze erg mooi. Maar dan toch wel graag met ondersteuning van personeel van de bibliotheek. En als dat niet ging, dan wel de collectie en eventueel vrijwilligers. Daar had ik dan weer moeite mee. Als je zo gelooft in de toegevoegde waarde van een vakkracht, waarmee je juist die meerwaarde creeërt op de collectie, dan kun je ook niet volstaan met een zelfbediening van kinderen en leerkrachten, zonder ondersteuning van een bibliothecaris. Het blijft dus erg moeilijk om duidelijk voor het voetlicht te brengen dat de collectie een middel is, en geen doel op zich. En dat die bibliothecaris er niet voor niks zit, die heeft toegevoegde waarde waardoor die collectie beter tot zijn recht komt.

Over hoe nu verder
Ik ga een mooi voorstel maken voor de school, in de hoop dat het een aanbod wordt dat ze niet kunnen weigeren.... Wordt vervolgd ;-)